تاثیر استرس همه گیری کووید 19 بر عملکرد مغز

همه ما به جای تمرکز، ذهنمان را با خبرهای نامرتبط مشغول می کنیم. تبلت کلاس اولی من فردا قبل از کلاس آنلاین او نیاز به به روزرسانی دارد. مرگ دلخراش ناشی از COVID-19 در شهر نیویورک باعث می شود از تمام وجود ناراحت شوم. این فریاد بچه ها از طبقه بالا بود؟ آیا لازم است آنجا بالا بدوم یا شوهرم از آن مراقبت خواهد کرد؟

این شاخه های افکار تفکر روشنی را که شغل ما طلب می کند ، از بین می برند.

پراکنده ، نگران و خسته ایم.

همه گیری - و آشفتگی های اجتماعی و اقتصادی آن - باعث شده است که مردم سراسر جهان همین احساس را داشته باشند نمی توانند دو فکر را با هم داشته باشیم. واقعاً تعداد زیادی از ما متحمل استرس شده ایم.

این برای دانشمندانی که استرس را مطالعه می کنند تعجب آور نیست. مغز ما برای انجام همزمان تفکر ، برنامه ریزی و یک آشوب عظیم ساخته نشده است. امی آرنستن ، متخصص مغز و اعصاب در دانشکده پزشکی ییل ، می گوید احساس کمبود "یک واکنش بیولوژیکی طبیعی است." مغز ما اینگونه سیم کشی می شود. "

دهه ها تحقیق، روشی را بیان کرده است که استرس می تواند ارتباط را به طور معمول در مغز ما مختل کند. مطالعات اخیر حتی بیشتر روشن کرده است که چگونه استرس، توانایی برنامه ریزی ما را کاهش می دهد و به روشی اشاره دارد که استرس نحوه عملکرد سلولهای مغزی را تغییر می دهد.

دانشمندان همه گیری کووید19 را فرصتی برای یک آزمایش عظیم و در زمان واقعی درباره استرس می دانند. ترکیبی سنگین از عوامل تنش زای بهداشتی ، اقتصادی و اجتماعی را بر روی ما ایجاد کرد. و تاریخ پایان بیماری هیچ کجا به چشم نمی خورد. دانشمندان شروع به جمع آوری داده ها برای پاسخ به طیف وسیعی از سوالات کرده اند. اما یک چیز واضح است: این همه گیری همه ما را به سرزمینی ناشناخته انداخته است.

اتصال کوتاه

توانایی های حیرت انگیز مغز انسان به شبکه ای از اتصالات سلول عصبی متکی است. یکی از مراکز فعالیت ، قشر جلوی پیشانی است که برای برخی از جذاب ترین شکل های تفکر مهم است. این "عملکردهای اجرایی" شامل تفکر انتزاعی ، برنامه ریزی ، تمرکز ، دستکاری چندین بیت اطلاعات و حتی تمرین صبر است. با توجه به مطالعات انجام شده روی حیوانات آزمایشگاهی و انسان ، استرس می تواند سیگنالهای آن مرکز را قطع کند.

الیزابت فلپس ، روانشناس و عصب شناس از دانشگاه هاروارد می گوید: "حتی استرس نسبتاً خفیف نیز می تواند قشر جلوی پیشانی را مختل کند." "این یکی از قوی ترین اثرات استرس بر مغز است."

این نقص در بسیاری از مطالعات شرح داده شده است. یک نمونه به یادماندنی از 20 دانشجوی پزشکی پر استرس که با امتحانات روبرو هستند ، به دست می آید. بعد از یک ماه آمادگی آزمون استرس بالا ، دانشجویان در یک تست عملکرد بهتری در پایان امتحانات داشتند. دانشمندان در مجله آکادمی علوم ملی در سال 2009 گزارش دادند ، اسکن MRI عملکردی نشان داد که تحت استرس ، ارتباط پیشانی دانش آموزان با سایر مناطق مغزی کاهش یافته است

وقتی قشر پیش پیشانی از کار می افتد ، شبکه های مغز ارتباطشان با این قشر قطع میشود. برخی از این مدارهای ، همانطور که آرنستن نامگذاری کرد ، روی آمیگدال است ، دو ساختار بادامی شکل که در اعماق مغز دفن شده اند و به ما کمک می کنند تهدیدها را درک و پاسخ دهیم. این واکنش های سریع و غریزی "اگر با یک مار روبرو شوید مفید هستند" ، اما اگر با یک تصمیم پزشکی پیچیده روبرو شوید مفید نیست.